Matematyka jest tamowaniem nieskończoności i sytuowaniem się na jej drodze.
Jest niewyczerpanym źródłem natchnień.

W latach 1980 – 1988 był uczniem Szkoły Podstawowej nr 38 w Łodzi. 

Od 9 roku życia uczył się języka angielskiego i gry na gitarze, a jako 10- latek stał się zapalonym harcerzem. Co roku wyjeżdżał na obozy harcerskie z grupą zaprzyjaźnionych kolegów i koleżanek, zdobywał sprawności harcerskie i dyplomy za udział w konkursach m.in. piosenki obozowej. Uwielbiał czytać. Czytał wszędzie i w każdej wolnej chwili, nawet na spacerze z małym bratem w wózku. Zauważył to sąsiad, dziennikarz TV, który zaprosił go do swojego programu, w którym Paweł recenzował książki dla dzieci. Pasja czytania pozostała na stałe, a jej widomym znakiem była powiększająca się z roku na rok biblioteka.

Paweł nie stronił od pracy społecznej, reprezentował szkołę w rozgrywkach piłki siatkowej, zajął drugie miejsce w Konkursie Matematycznym na szczeblu dzielnicy Łódź-Górna. Szkołę ukończył z wyróżnieniem.

W latach 1988-1993 uczył się w Technikum Elektronicznym im. J. Szczepanika w Łodzi i równolegle w Szkole Muzycznej II Stopnia im. S. Moniuszki.

W Szkole Muzycznej miał bardzo dobre noty, zapowiadał się na doskonałego gitarzystę, dlatego planował studia muzyczne.

Edukacja muzyczna Pawła była wielokierunkowa, nie ograniczała się do nauki gry na gitarze.

Paweł należał do chóru prowadzonego przez p. A. Ryłkę, z którym wyjeżdżał wielokrotnie na koncerty za granicę, tańczył w zespole ludowym przy Domu Kultury na Górnej i miał występy w Teatrze Muzycznym w Łodzi i w Pradze, a w 1992 roku grał i śpiewał w zespole młodzieżowym, który na ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej Yapa 92 uzyskał wyróżnienie.

W technikum miał lekcje języka francuskiego, a dodatkowo chodził na kursy w oddziale Alliance Francaise w Łodzi. Namiętnie czytał, fascynował się zwłaszcza literaturą science-fiction, muzyką poważną, słuchał zespołów młodzieżowych, interesował się filmem i sztuką teatralną, a jednocześnie uwielbiał grać w kosza i nie rezygnował z życia harcerza. Nie lubił marnować czasu, był mistrzem organizacji.

W 1993 r. Paweł ukończył Technikum Elektroniczne i uzyskał świadectwo dojrzałości z wyróżnieniem.

W roku 1993 rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej, na Wydziale Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej, gdzie studiował 4 lata, do 1997 r.

Od 3-go roku (rok akademicki 1995/96) dzięki bardzo dobrym wynikom w nauce Paweł uzyskał możliwość indywidualnego toku studiów.

W 1995 r. otrzymał nagrodę za najlepszą recenzję teatralną w konkursie zorganizowanym przez Teatr Studyjny w Łodzi i „Gazetę Łódzką’’.

W tym też roku przystąpił do egzaminu, zdał go i został przyjęty do Francusko-Polskiej Szkoły Nowych Technik Informatyczno-Komunikacyjnych w Poznaniu, ale szkołę, niestety, zamknięto.

W roku 1997 Paweł był uczestnikiem sponsorowanego przez Unię Europejską programu Tempus i jako jeden z 13 studentów z Polski zakwalifikował się na studia w Anglii. Tak więc rok akademicki 1997-1998 r., swój 5 rok studiów, kontynuował już na Uniwersytecie w Birmingham.

Od 14.05.1998 do 14.11.1998r. był na kontrakcie w Irlandii:  University of Dublin, Trinity College – Research Assistant.

W dniu 17.12.1998 r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem Uniwersytetu w Birmingham, a w dniu 26.03.1999 r. dyplom z wyróżnieniem dla jednego z dziesięciu najlepszych studentów na Politechnice Łódzkiej.

Po otrzymaniu dyplomu Paweł podjął studia doktoranckie na Uniwersytecie w Birmingham pod kierunkiem prof. Achima Junga i do 2002 r. pozostawał za granicą.

W latach 1999-2000 wziął udział (grał na gitarze i śpiewał) w kilku występach zespołu muzyczno-literackiego pn. ”Kawiarenka Literacka”  w Wolverhampton  i w Birmingham.

W okresie przed powrotem do kraju Paweł uczestniczył jako prelegent w wielu zagranicznych konferencjach naukowych (w Danii, Nowej Zelandii, w Chicago, w Portugalii) z uwagi na dziedzinę matematyki, jaką się zajmował i osiągnięcia w badaniach naukowych. Z prof. Achimem Jungiem był np. w RPA (zdjęcie stamtąd zamieścił prof. na stronie Pawła w zakładce "In memoriam", gdzie 16.06.2015 r. się wpisał: https://jakubkozik.staff.tcs.uj.edu.pl/PQW/inM.html) .

Od 2002 r. - już z tytułem naukowym doktora - rozpoczął pracę na UJ na Wydziale Matematyki, Fizyki i Informatyki. Prowadzony przedmiot to Teoria Kategorii dla Informatyków, Teoria Języków i Automatów. Równolegle pracował na uczelni w Nowym Sączu.

10.02.2003 r. Paweł miał wykład w Oxfordzie. Spełnił w ten sposób swoje młodzieńcze marzenie, które koledzy z Technikum uznali za mrzonkę.

W maju 2003 r. na UJ wybrano Pawła w konkursie na adiunkta.

W tymże 2003 r. podjął współpracę z wydawnictwem „Znak”. Czytał powieści w oryginale (w jęz. ang.) i recenzował je (62 poz.). Niektóre z nich opublikował miesięcznik „Lampa”.

Wspólnie z żoną, Dagmarą Waszkiewicz, przełożył na język polski „Zatopioną zimę” Jamesa Hopkina.

Pod wpływem sugestii pracowników Wydawnictwa, którzy doceniali walory językowe, literackie i merytoryczne pisanych recenzji, Paweł postanowił napisać własną powieść. Pracował nad nią od jesieni 2007 r., ukończył w roku 2008 i zatytułował "Gabanga".

Od 2006 r. Paweł uczył się rysunku i malarstwa. Prace, które ocenił jako najlepsze, zamieścił na swej stronie, część wisi na UJ, dużo porozdawał znajomym, bo przecież zamierzał dalej malować…

Jednocześnie przygotowywał się do wykorzystania ofiarowanej mu kiedyś prasy drukarskiej. Zakupił odpowiedni program i zamierzał robić litografie.

Nie rezygnował z gry na gitarze. Towarzyszyła mu wszędzie. Napisał o tym na swej stronie w planach na przyszłość: prasa drukarska już czeka i – Cello Song Nicka Drake’a. Ten utwór z uwagi na zastosowane chwyty gitarowe był zapewne dla niego wyzwaniem ...

Od 2008 r. publikował swoje prace naukowe i prezentował je na wykładach w czasie konferencji naukowych w Polsce i za granicą: w Kielcach (2010,2011 r.), Krakowie (2010 r.), na Uniwersytecie Warszawskim (2011 r.), w Zakopanem (2011r.), w Anglii - w Brighton (2008 r.), w Brnie (2010 r.), we Włoszech (2010 r.) i na Azorach (2010 r.) , w Marsylii, we Francji (tu  jego wykład został wyjątkowo dobrze oceniony, z czego był niezwykle dumny ). Współpracował z Uniwersytetem w Aveiro, w Portugalii, z kolegami z uczelni.

W 2011 r. wystąpił o habilitację, zaprezentował wyniki swych badań na bardzo dobrze ocenionym wykładzie przedhabilitacyjnym, złożył dokumenty, ale – niestety – nie zdążyła się jeszcze zebrać komisja nadająca tytuły naukowe …

03.08.2011 r. wyszedł z psem na swój – jak się okazało-ostatni już spacer …