Gabanga

"Gabanga" to powieść o środowisku naukowym. Paweł odkrywa i śledzi specyfikę pracy naukowca, próbuje dotrzeć do istoty "umysłu ścisłego", pokazuje życie "na brzegu wnętrza i zewnętrza" poddając je dogłębnej psychoanalizie.

Odkrywa tajemnice ludzkiej egzystencji, zdumiewa zmysłem obserwacyjnym w opisach zwykłych życiowych czynności i trafnością nieoczekiwanych konkluzji, prawdą formułowanych sentencji.
Wiąże myśli bardzo odległe tworząc niebanalne, sugestywne porównania, a kreślone przez Niego obrazy świata, opisy przyrody stają się wyjątkowe przez podporządkowanie wrażliwości malarza umysłowości matematyka.

Konstruując i rozwijając na kartach powieści naukowe teorie matematyczne odsłania i udowadnia ich piękno. Erudycja Pawła jest źródłem swobody w podejmowaniu wątków literackich, tematów malarskich, muzycznych, filozoficznych.

Powieść jest przykładem symbiozy umysłu ścisłego i duszy artysty, co stanowi o jej oryginalności, a jej rysem zasadniczym jest (cyt. Pawła ) "całkowita niemożność niezachwycania się życiem".
Wystarczy w wolnej chwili przeczytać dowolny fragment tej powieści, niezależnie od strony, na której się otworzy, by stała się ona fascynującą, intelektualną przygodą.

Krystyna Karpacka